Cień leśnych ech

Las to najwspanialsze miejsce do zabawy! Zwalony konar, zagradzający ścieżkę, jest krokwią szałasu, tunelem albo mostem. Młode, kołyszące się na wietrze buki, to przecież zespół taneczny, a ukryta w zaroślach polana to scena. Przez gęste korony drzew wpadają tu światła reflektorów. W chórkach śpiewają słowiki i drozdy, a orkiestrą dyryguje dzięcioł. Piaszczysty wykrot to plac budowy! Mrówki znoszą już igły i patyki, z których powstanie najwyższa w okolicy piramida. Nad szemrzącym strumieniem w cieniu rozłożystej lipy, są najlepsze miejsca w leśnej czytelni. To tutaj słucha się najwygodniej niezwykłych opowieści.

uwagi

Dodaj odpowiedź do MH Anuluj pisanie odpowiedzi