Bycie poetką / poetą, to chyba najwspanialsza praca na świecie? Można wtedy czarować i za pomocą słów, opowiadać na nowo historię uczuć, ludzi i rzeczy. Można w ramach obowiązków służbowych wpatrywać się w chmury, rozmawiać z kamieniem i za pomocą pióra lub klawiatury tworzyć wciąż nieistniejące światy. Można podważać znaczenia słów, nadawać nowe, wspominać stare. Rzeczom niewidzialnym budować poetyckie pomniki, a oczywistość ubierać w niepewność. Pisząc poezję, można też starać się o to, aby dostać nagrodę od prawdziwego króla, który wcale nie nazywa się Nobel.